Week 4

Hallo weer :)

Dit is ons vierde verslag. Jaaaa, dat betekent dat we inmiddels vier weken aan het reizen zijn. Nog een dikke 6 weken te gaan, maar ik begin al een aantal dingen te missen. Het zijn kleine dingen die ik mis. Kleine dingen die hoorden bij mijn dagelijkse routine. Zoals bij het ontbijt Calvé pindakaas met stukjes noot en jong belegen Hollandse 48+ kaas van de Aldi. Hamide daarentegen, mist helemaal niets (behalve haar dierbaren). Logisch, want haar dagelijkse routine bestond de afgelopen tijd slechts uit het typen van haar scriptie.

Ondertussen hebben wij Thailand verlaten en zijn we de grens overgegaan naar Laos. Op dit moment zitten wij op de slowboat richting Luang Prabang. Een reis van twee dagen over de Mekong, de grootste rivier van Azië. Gelukkig met halverwege de reis een stop in het dorpje Pak Beng, waar men kan overnachten en even kan bijkomen. Wij verbleven in een guesthouse met prachtig uitzicht op de rivier, omringd door mooie grote groene bergen. Vandaag, dag 2 van de bootreis, genieten wij verder van de prachtige natuur. Af en toe varen we langs mini dorpjes waar kinderen langs het water zorgeloos aan het spelen zijn. Terwijl Hamide een boekje aan het lezen is, maak ik van de gelegenheid gebruik om dit verslag te typen. Genietend van mijn vrouw en al het moois om ons heen. Wanneer jullie dit verslag lezen, zitten we in ons hotel in Luang Prabang.

De afgelopen week hadden we uiteraard weer een volle agenda. We hebben Pai bezocht. Dit is een plaatsje ten noordwesten van Chiang Mai, waar we de week ervoor waren. De aankomst in onze hotelkamer was werkelijk een drama. Super mooi hotel, hij was best luxe, maar lag midden in de natuur. Bij binnenkomst hadden we een hagedis en een kakkerlak gespot. Deze werden direct verwijderd door het personeel. Even later schrok ik van het gegil van Hamide. Een grote DIKKE VETTE zwarte spin had zijn weg gevonden naar onze kamer. En ja, de meesten weten het: beiden hebben we een fobie voor spinnen. Ik ben dan nog man genoeg om een kleine spin te doden, maar dit ging mij echt te ver. We stonden er alleen voor en ik moest me bewijzen (nog steeds na drie jaar huwelijk). Dit deed ik dan ook, nadat ik mezelf psychisch had voorbereid: "Het is maar een beestje, wij in Nederland zijn gewoon niks gewend. Die spin is meer bang voor mij, dan ik voor hem." Met rillingen over mijn hele lichaam en een bezem in mijn hand, heb ik mijn vijand uiteindelijk weten te doden.

Gelukkig was de omgeving van Pai geweldig om te verkennen en zijn we ook zoveel mogelijk buiten de deur gebleven. Weer een scootertje gehuurd en geknald door alle highlights. We zijn naar een mooie waterval gereden. Naast de waterval waren (niet al te hoge) rotsen, waarvan ik ben afgesprongen. Hamide koos ervoor om te kijken en mij te filmen. Dit heeft een geweldige shot opgeleverd. Na dit bezoekje reden we door naar de 'Grand' Canyon van Pai. Dit was naar onze mening het hoogtepunt van Pai. De Canyon was hoog genoeg om de adrenaline door onze aderen te laten stromen. Ook hebben we een bezoekje gebracht aan The Land Split, een stuk grond van een lokale boer die door aardbevingen met de tijd is gescheurd. De boer heeft hier een toeristische attractie van gemaakt. De scheur zelf vonden we meevallen, maar de gastvrijheid van de eigenaar was over de top. We kregen van alles te eten en drinken, terwijl we in zijn tuin chillden in een hangmat. Bijzonder was dat de boer al deze diensten tegen donatie leverde. Het bedrag wat wordt gedoneerd is geheel afhankelijk van de gulheid van de bezoeker. Hierna zijn we de grote Boeddha gaan bezoeken, die gelegen is op een berg, bereikbaar via 300 traptreden. Het uitzicht was de moeite waard.

Na 3 dagen Pai zijn we doorgereisd naar Chiang Rai. Deze stad ligt ten noordoosten van Chiang Mai en dicht bij de grens van Laos. Ook hier hebben we weer een scooter gehuurd en in 4 dagen van alles gezien, waarvan de eerste dag trouwens erg spontaan is verlopen. Zo liepen wij een tempel (Wat Phra Kaeo) binnen uit nieuwsgierigheid en zagen we dat er een ritueel gaande was. Mensen zaten op de grond en zongen/lazen uit een boekje. Wij zijn tussen de menigte gaan zitten om alles van dichtbij te kunnen ervaren. Dit was heel bijzonder om te zien. Het klonk droevig. Het heeft bij mij in ieder geval voor kippenvel gezorgd. Die avond zijn we toevallig ook bij een lokale avond markt terecht gekomen. Hamide wilde alleen een fruit shake en dan zouden we weer doorgaan. Uiteindelijk zijn we er uren gebleven. Aan het einde van de deze geslaagde avond kwamen we op dezelfde markt nog op een plein terecht waar iedereen in een grote kring aan het dansen was. Het leek op een traditionele Thaise dans. Wij zijn hier tussen gesprongen om mee te doen. Leuk om te zien dat we warm werden ontvangen.

De mooiste natuur hebben wij geloof ik in Chiang Rai gezien. Ook zagen we mooie villa's in de omgeving van Chiang Rai. De bezienswaardigheid bij uitstek was de witte tempel. Met zijn aparte stijl en witte kleur ziet deze tempel er anders uit dan alle andere tempels die we tot zover hebben gezien. In de vijvers rondom de tempel zwommen zelfs witte vissen. In Chiang Rai zijn we iets langer gebleven dan gepland, omdat mijn iPhone niet meer werkte. Hij ging niet aan en laadde niet meer op. Een recente back-up had ik ook niet, wat tot grote zorgen leidde bij ons. We zijn op zoek gegaan naar een telefoonreparatiemannetje die mijn iPhone kon fixen. Het communiceren en onderhandelen lukte maar niet, omdat hij geen Engels sprak en ik geen Thais. Hamide, creatief als dat ze is, vroeg naar de wificode waarop ze Google Translate opende. Grappig om een gesprek te voeren door middel van Google Translate :)

Tot volgende week!