Week 10

Het is weer tijd om terug te keren. Daar zitten we dan, in ons laatste hotel. Hamide bezig met haar jurk die ze zaterdag op de bruiloft van mijn nichtje gaat aandoen, ik aan het nagenieten van een zeer spannende wedstrijd tussen Galatasaray en Bursaspor. Op het moment van schrijven geeft de klok half drie 's nachts aan. Het was het waard om op te blijven, aangezien Galatasaray nu ook, naast de kampioenschap in de competitie ook de Turkse cup binnen heeft.
We moeten over een paar uur al op, maar wil toch nog even beknopt ons laatste weekje hier vermelden. Zat tijd in het vliegtuig om wat slaap in te halen.

Na heerlijk gerelaxt te hebben in Sihanoukville en Koh Rong, zijn we naar Siem Reap gegaan per vliegtuig. In Siem reap stond eigenlijk maar één ding op de planning. De wereldberoemde tempels van Angkor bezoeken.
Angkor was de hoofdstad van het Khmer rijk, dat tussen 800 en 1432 zowat heel Zuidoost-Azië domineerde. De Khmer vormden een geniale beschaving die zijn tijd ver vooruit was. In Angkor staan veel tempels die verspreid liggen t.o.v. elkaar. Het tempelcomplex is omringd met rivieren. Sommige toeristen trekken er een week voor uit om de tempels te bezoeken, anderen "maar" drie dagen. Deze groepen toeristen willen waarschijnlijk elke tempel zien en elk detail bestuderen. Wij hebben een dagkaart gekocht en hebben het gehouden bij de highlights. Ta Prohm en Angkor Wat zijn wat voor ons betreft de meest benoemenswaardige twee. Ta Prohm is bekend van de Tomb Raider film. Wat speciaal is aan dit tempel is dat het als het ware is "overgenomen" door gigantische bomen. De wortels groeien dwars door de muren alsof ze bewakers zijn van dit enorm religieus complex. De Angkor Wat zelf is het symbool van Angkor. Een prachtig bouwwerk, wat voor velen DE reden is van bezoek, zo ook die van ons. We hebben hier prachtige foto's gemaakt met zonsondergang. We zijn voor een reflecting pool gaan zitten zodat de weerspiegeling van Angkor Wat op het water voor een nog mooiere foto zou zorgen. We hadden ook nog geluk met een regenboog die zomaar uit het niets ontstond. Eigenlijk wilden we hierheen met zonsopgang, maar toen de wekker om 04:00 uur afging, wisten we beiden dondersgoed dat we de zonsopkomst zouden skippen. De wekker werd gezet naar 09:00 uur. Eenmaal wakker zijn we naar een scooterzaakje gegaan waar ze elektrische brommers (e-bikes) verhuren die niet harder kunnen dan 30 km per uur. Dit was de enige optie aangezien het voor toeristen verboden is om in Siem Reap scooter te rijden die harder gaan. (We konden trouwens ook een tuk tuk met chauffeur huren voor de hele dag, maar wij wilden er graag zelf op uit). Net wanneer we een e-bike wilden huren, kregen we te horen dat je niet met z'n tweeën erop mocht. Het avontuur begon al hier! Hamide kreeg een mini cursus brommer rijden door de straten van Siem Reap. Dit was haar eerste rit op een brommer waarbij ze zelf de bestuurder was. Na drie rondjes zag ik dat ze het aardig kon en het wel goed zat met haar zelfvertrouwen. De weg naar de Angkor Tempels was een super leuke rit. Vooral voor Hamide onvergetelijk, omdat ze een keertje niet achterop zat ;)
Achteraf gezien waren we blij dat we een dagticket hadden gekocht. Het was er zo warm, dat we echt geen tweede dag meer wilden. Deze tempels waren voor ons de mooiste tempels die we tot nu toe hebben gezien, samen met de witte tempel in Chiang Rai.

In Siem Reap zijn we ook nog (op een wat minder actievere dag) wezen uiteten bij een speciaal restaurant. Een restaurant waar alleen (wees)kinderen werken. De kinderen, zij dragen een shirt met "student" worden begeleid door teachers. Zij worden getraind in het spreken van Engels, omgaan met klanten en koken. Een initiatief om kinderen van de straat af te houden en hen een toekomst te bieden. Hamide had vanaf het begin af aan al het plan om een weeshuis bezoeken hier in Azië. De waarheid is echter dat er in ZO-Azië maar weinig wezen zijn, en als deze er zijn, zij worden opgevangen door familie. We hebben gelezen dat in de Aziatische cultuur (en eigenlijk overal) het niet gepast is om zomaar in de privé leefomgeving van een kind te komen en eigenlijk te doen alsof je een attractie bezoekt. Toch zijn er nog super veel weeshuizen, maar dit is helaas voor pure business. Hamide was na deze avond bij het leerrestaurant helemaal happy dat we toch een kleine bijdrage hebben kunnen doen aan een "echte" goede doel dat is gericht op wees/straatkinderen.

Na 4 dagen Siem Reap zijn we naar Bangkok gegaan met de bus. Bij aankomst hadden we een heel warm gevoel. Dit was voor ons een teken dat we Bangkok erg hadden gemist. Dat kon ook niet anders, want we hadden in het begin hier onze eerste leuke tijd doorgebracht. Tijdens onze reis maakten we plannen dat als we weer in Bangkok terug zouden zijn, we naar een skybar zouden gaan om van het uitzicht te genieten. Dit idee hebben we vervangen door een hotel te boeken met zwembad op het dak. Zo hadden we drie dagen lang, al zwemmend, een schitterend uitzicht.

Nu is het tijd om te slapen, want over een paar uur moeten we op.

Tot in Nederland ;)